Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 27 lutego 2025 r., sygn. III SAB/Gd 433/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak Sędziowie: Sędzia WSA Janina Guść Asesor WSA Adam Osik (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 27 lutego 2025 r. sprawy ze skargi R. R. na bezczynność Wojewody Pomorskiego w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy 1. zobowiązuje Wojewodę Pomorskiego do rozpoznania wniosku R. R. w terminie 60 dni od daty otrzymania odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność Wojewody Pomorskiego miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. przyznaje od Wojewody Pomorskiego na rzecz R. R. sumę pieniężną w kwocie 500 (pięćset) złotych; 4. oddala skargę w pozostałym zakresie; 5. zasądza od Wojewody Pomorskiego na rzecz R. R. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Skarżąca R. R.(dalej: "strona", "skarżąca") w dniu 12 listopada 2024 r. wniosła skargę na bezczynność Wojewody Pomorskiego w przedmiocie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Działając na podstawie art. 50 § 1 oraz art. 54 § 1 w zw. z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.) - dalej jako: "p.p.s.a." skarżąca wniosła o:

1. zobowiązanie Wojewody Pomorskiego do wydania decyzji w terminie 30 dni od dnia uwzględnienia skargi;

2. stwierdzenie, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa;

3. przyznanie skarżącej od organu sumy pieniężnej w wysokości 5000 zł;

4. zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi wskazano, że wniosek skarżącej o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy został złożony w dniu 11 marca 2024 r. Strona nie była wzywana do uzupełnienia braków formalnych wniosku, natomiast samodzielnie uzupełnia dokumenty w sprawie. W chwili obecnej wydanie zezwolenia stało się konieczne z uwagi na stan zdrowia matki skarżącej, która wymaga pilnej opieki. Bez karty pobytu skarżąca nie może wrócić do kraju pochodzenia, gdyż nie przekroczyłaby ponownie granicy.