Wyrok NSA z dnia 11 lutego 2025 r., sygn. I GSK 850/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Salachna Sędzia NSA Joanna Wegner Sędzia del. WSA Grzegorz Dudar (spr.) Protokolant asystent sędziego Katarzyna Domańska po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2025 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R.M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 grudnia 2020 r. sygn. akt VIII SA/Wa 616/20 w sprawie ze skargi R.M. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 19 czerwca 2020 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie udzielenia wsparcia dla producentów owoców i warzyw oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 22 grudnia 2020 r., sygn. akt VIII SA/Wa 616/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie tekst jedn. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej zwanej: p.p.s.a.) oddalił skargę R. M. (dalej powoływany także jako skarżący) na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (dalej zwanego: Ministrem lub organem II instancji) z dnia 19 czerwca 2020 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie udzielenia wsparcia.

Skarżący wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego ze skargą kasacyjną od powyższego wyroku, który zaskarżył w całości. Domagał się uchylenia zaskarżonego wyroku oraz uchylenia decyzji organu I i II instancji albo uchylenia zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie do ponownego rozpoznania przez sąd pierwszej instancji. Wniósł o zasądzenie od Ministra na rzecz skarżącego kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm obowiązujących oraz o przeprowadzenie rozprawy.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił:

naruszenie przepisów art. 3 § 1, art. 134 § 1, art. 135, art. 141 § 4, art. 145 § 1 pkt. 1 lit. a i lit. c oraz art. 151 p.p.s.a. oraz art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r. poz. 2167; dalej zwanej: p.u.s.a.) w zw. z art. 7 Konstytucji RP i art. 2 Konstytucji RP oraz art. 64 ust. 1 i ust. 2 Konstytucji RP w zw. z art. 6, art. 7, art. 8 i art. 9 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 256; dalej zwanej: k.p.a.), art. 10 k.p.a., art. 36 § 1 i § 2 k.p.a., art. 32 k.p.a. w zw. z art. 155 k.p.a., art. 110 § 1 k.p.a., art. 157 § 2 oraz art. 156 § 2 k.p.a. w stopniu mającym istotny wpływ na wynik postępowania. Oddalając wniesioną skargę sąd pierwszej instancji nie wykonał funkcji kontrolnych w zakresie kontroli legalności działania organów administracji. Wydając zaskarżony wyrok i utrzymując w obrocie prawnym decyzje w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, zdaniem skarżącego, WSA w Warszawie naruszył normy postępowania przed sądami administracyjnymi w stopniu mającym istotny wpływ na wynik postępowania oraz normy prawa materialnego: