Interpretacja indywidualna z dnia 25 kwietnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.90.2025.3.KC

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lutego 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 10 lutego 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami, które wpłynęły 17 i 19 marca 2025 r. oraz pismem z 1 kwietnia 2025 r. (wpływ 2 kwietnia 2025 r.) i 24 kwietnia 2025 r. (wpływ). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od 2008 r. do 2023 r. do celów podatkowych podlegał Pan rezydencji w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej ze względu na Pana stały pobyt w tym kraju.

W 2023 r. przeniósł się Pan na stałe do Polski i uzyskał certyfikat rezydencji do celów podatkowych od 1 grudnia 2023 r., wydany przez Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w (...).

Obecnie ze względu na miejsce zamieszkania podlega Pan pod Urząd Skarbowy w (...).

Od 24 czerwca 2022 r. nabył Pan prawo do emerytury w Polsce. Emerytura jaką Pan otrzymywał rozliczana była podatkowo w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej wraz z dochodem uzyskanym w tym kraju. Taka sytuacja miała miejsce w roku podatkowym 2022 oraz 2023. Za rok 2023, będąc w Polsce od 1 grudnia 2023 r., otrzymał Pan wynagrodzenia z Wielkiej Brytanii oraz PIT z dochodu uzyskanego w miesiącu grudniu 2023 r. z tytułu emerytury angielskiej, do rozliczenia w Polsce – zgodnie z rezydencją podatkową.

PIT roczny, zawierający kwotę emerytury angielskiej za grudzień 2023 r. został rozliczony w Polsce.

Okazało się jednak, że ZUS Oddział w (...), przesłał PIT-11A od wypłaconej Panu polskiej emerytury do przynależnego Urzędu Skarbowego w (...), ujmując w pozycji przychód całą kwotę otrzymanej emerytury za rok 2023, nie potrącając za ten okres podatku dochodowego.

Nadmienia Pan, że polska emerytura wypłacana była w Wielkiej Brytanii za cały rok 2023 łącznie z grudniem. Na tej podstawie emerytura nabyta w Polsce za 2023 r. łącznie z emeryturą angielską i pozostałymi dochodami uzyskanymi w Anglii, została już rozliczona w Wielkiej Brytanii i zapłacony został podatek, na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków dochodowych.

Okres rozliczeniowy podatku w Wielkiej Brytanii jest przesunięty i obejmuje okres od kwietnia 2022 r. do kwietnia 2023 r. oraz od kwietnia 2023 r. do kwietnia 2024 r. Został on rozliczony z wszelkich dochodów i opłacony należny podatek.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w (...) wezwał Pana do rozliczenia dochodu z polskiej emerytury za cały rok 2023 i zapłacenia podatku od całej kwoty dochodu za rok 2023.

Na opisaną sytuację posiada Pan dokumenty: rozliczenie podatkowe za okres kwiecień 2023 r. -kwiecień 2024 r., w którym jest ujęty cały uzyskany dochód z polskiej i angielskiej emerytury, zaświadczenie – certyfikat o uzyskaniu rezydencji w Polsce od 1 grudnia 2023 r. (...) o wysokości emerytury uzyskanej w roku 2023.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

W 2023 r. posiadał Pan miejsce zamieszkania i był rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym kraju.

W roku podatkowym 2023 nie przebywał Pan dłużej niż nawet 30 dni na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W Polsce miał Pan jedynie córkę i wnuczkę, które odwiedzał raz lub dwa razy w roku. W Wielkiej Brytanii żył i mieszkał Pan razem z żoną, a syn mieszkał ze swoją rodziną w odległości (...) od Państwa, co powodowało bardzo częste wizyty i radość z wnuków. Zaś kontakty z przyjaciółmi były bardzo zżyte.

W 2023 r. z Polską był Pan związany jedynie poprzez posiadanie razem z żoną konta bankowego w (...). Nie posiadał Pan żadnych inwestycji ani polis ubezpieczenia na życie. Jedynie – po powrocie syna po 17 latach do Polski – postanowił Pan z żoną wrócić do ojczyzny i we wrześniu podczas urlopu znaleźli i zakupili mieszkanie, które czekało puste do Państwa przyjazdu z Wielkiej Brytanii do grudnia.

W Wielkiej Brytanii w 2023 r. Pan pracował, opłacał składki pogrzebowe. Miał Pan polisę na życie, dom wynajmował od agencji nieruchomości. Kończył Pan spłacanie kredytu za kupno samochodu, posiadał Pan dwa konta bankowe – (...) i (...).

W 2023 r. Pana gospodarstwem domowym była Wielka Brytania.

W 2023 r. swoim majątkiem zarządzał Pan w Wielkiej Brytanii.

W 2023 r. jak i latach poprzednich, jedyne co to uczestniczył Pan w wyborach krajowych jak i lokalnych.

W 2023 r. na stałe mieszkał Pan w Wielkiej Brytanii i – gdyby nie powrót syna do Polski – nigdy nawet nie planował Pan powrotu do kraju.

W 2023 r. cały czas przebywał Pan w Wielkiej Brytanii (nie licząc wyjazdów urlopowych).

Do Polski sprowadził się Pan 1 grudnia 2023 r.

W związku z tym, że syn z wnukami powrócił na stałe do Polski, nie widział Pan z żoną dalej sensu życia w samotności i z dala od bliskich. Chciałby Pan także złożyć swoje szczątki w ziemi ojczystej.

Od 1 grudnia Pana centrum interesów życiowych, gospodarczych i interesów osobistych została Polska.

W 2023 r. posiadał Pan tylko i wyłącznie obywatelstwo Polskie.

Emerytura z Wielkiej Brytanii pochodzi z tytułu świadczenia usług na rzecz Wielkiej Brytanii, jest wypłacana za Pana świadczenie usług dla Wielkiej Brytanii.

Natomiast, w 2023 r. emeryturę Zakład Ubezpieczeń Społecznych wypłacał Panu w związku z osiągnięciem przez Pana ustawowego wieku emerytalnego. W 2023 r. emerytura z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych była wypłacana na podstawie obliczeń wypracowanych, opłacanych, udokumentowanych i zweryfikowanych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych lat Pana pracy w Polsce. Od ukończenia szkoły zawodowej w 1974 r., pracował Pan w (...), następnie 12 lat pracy w (...) jako (...), a po upadku PRL prowadził Pan działalność gospodarczą. W związku z wypadkiem i utratą zdrowia, pobierał Pan czasową rentę inwalidzką. Po wyzdrowieniu i odebraniu Panu świadczeń rentowych i w związku z problemem znalezienia pracy wyjechał Pan szukać szczęścia za granicą. Zaznacza Pan, że cały okres Pana zatrudnienia w Polsce był legalnie opodatkowany i z każdego dnia były odprowadzane składki w ramach systemu ubezpieczeń społecznych.

Pytanie

Czyod 1 stycznia 2023 r. do 30 listopada 2023 r. Pana dochody z emerytury otrzymywanej z Polski podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, a od 1 grudnia 2023 r. podlegały opodatkowaniu w Polsce?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, rezydentem podatkowy w Polsce jest Pan według wydanego certyfikatu od 1 grudnia 2023 r., zatem za okres od 1 stycznia 2023 r. do 30 listopada 2023 r. dochody zostały rozliczone i opłacone zgodnie z obowiązującym prawem podatkowym Wielkiej Brytanii, w Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, a dochody uzyskane w okresie od 1 grudnia 2023 r. do 31 grudnia 2023 r. rozlicza Pan w Polsce w ramach umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163):

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Stosownie do art. 3 ust. 2a ustawy:

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 2b ustawy:

Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1)pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

2)działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

3)działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

4)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

5)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

5a) umorzenia, odkupienia, wykupienia i unicestwienia w inny sposób tytułów uczestnictwa w funduszach kapitałowych utworzonych na podstawie przepisów obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz odpłatnego zbycia tych tytułów uczestnictwa;

6)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw – jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;

7)tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

8)niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.

Katalog dochodów (przychodów) wymienionych w cytowanym wyżej art. 3 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest katalogiem zamkniętym; wymienia jedynie przykładowe rodzaje dochodów, które podlegają opodatkowaniu w Polsce i nie jest to wyliczenie wyczerpujące.

W myśl art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast podatnicy podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają w Polsce opodatkowaniu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP. Tym samym określona osoba, która ma ścisłe powiązania biznesowe czy też gospodarcze w Polsce, a całą rodzinę i znajomych w innym państwie, może w takiej sytuacji podlegać opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Ponadto zauważyć należy, że wymienione powyżej kryteria stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W opisie zdarzenia w szczególności wskazał Pan, że w 2023 r. posiadał Pan miejsce zamieszkania i był rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii – zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym kraju, i nie przebywał dłużej niż nawet 30 dni na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W związku z powrotem syna do Polski, sprowadził się Pan do kraju 1 grudnia 2023 r. (od tego momentu Pana centrum interesów gospodarczych i osobistych jest w Polsce). W 2023 r. cały czas przebywał Pan w Wielkiej Brytanii (nie licząc wyjazdów urlopowych). W 2023 r. w Polsce miał Pan jedynie córkę i wnuczkę, które odwiedzał raz lub dwa razy w roku. W Wielkiej Brytanii żył i mieszkał Pan razem z żoną, a syn mieszkał ze swoją rodziną w odległości (...) od Państwa. W 2023 r. z Polską był Pan związany jedynie poprzez posiadanie razem z żoną konta bankowego w (...). Nie posiadał Pan żadnych inwestycji ani polis ubezpieczenia na życie. Jedynie – po powrocie syna po 17 latach do Polski – postanowił Pan z żoną wrócić do ojczyzny i we wrześniu podczas urlopu znaleźli i zakupili mieszkanie, które czekało puste do Państwa przyjazdu z Wielkiej Brytanii do grudnia. W 2023 r. na stałe mieszkał Pan w Wielkiej Brytanii i – gdyby nie powrót syna do Polski – nigdy nawet nie planował Pan powrotu do kraju. W Wielkiej Brytanii w 2023 r. Pan pracował, opłacał składki pogrzebowe. Miał Pan polisę na życie, dom wynajmował od agencji nieruchomości. Kończył Pan spłacanie kredytu za kupno samochodu, posiadał Pan dwa konta bankowe – (...) i (...). W 2023 r. Pana gospodarstwo domowe było w Wielkiej Brytanii i swoim majątkiem zarządzał Pan w Wielkiej Brytanii. Posiadał Pan tylko i wyłącznie obywatelstwo Polskie. W 2023 r. ZUS wypłacał Panu emeryturę w związku z osiągnięciem przez Pana ustawowego wieku emerytalnego na podstawie obliczeń wypracowanych, opłacanych, udokumentowanych i zweryfikowanych lat Pana pracy w Polsce. Od ukończenia szkoły zawodowej w 1974 r., pracował Pan w (...), następnie 12 lat pracy w (...) jako (...), a po upadku PRL prowadził Pan działalność gospodarczą. W związku z wypadkiem i utratą zdrowia, pobierał Pan czasową rentę inwalidzką. Po wyzdrowieniu i odebraniu Panu świadczeń rentowych i w związku z problemem znalezienia pracy wyjechał Pan szukać szczęścia za granicą.

W Pana sytuacji należy odnieść się więc do przepisów Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych, podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840) zmodyfikowanej przez Konwencję wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu dnia 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1369).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 Konwencji:

W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych.

Z art. 4 ust. 2 ww. Konwencji wynika zaś, że:

Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b)jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;

c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d)jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przy tym wskazać należy, iż według Komentarza do Modelowej Konwencji OECD posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, iż osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Zgodnie z Komentarzem, istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały. Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby. Jeśli miejsca zamieszkania nie można ustalić na podstawie tego kryterium, należy ustalić je biorąc pod uwagę przede wszystkim miejsce, w którym osoba fizyczna zwykle przebywa, a następnie obywatelstwo danej osoby.

Tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej zostały wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Mając zatem na uwadze zacytowane przepisy prawa podatkowego stwierdzam, że jeżeli w trakcie roku podatkowego osoba fizyczna zmieni miejsca zamieszkania dla celów podatkowych, to w tym też momencie następuje zmiana zakresu jej obowiązku podatkowego, któremu podlega w nowym miejscu zamieszkania tj. z ograniczonego obowiązku podatkowego na nieograniczony.

I tak, skoro w 2023 r. posiadał Pan miejsce zamieszkania i był rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii – zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym kraju (w Polsce przebywał nie dłużej niż 30 dni), w Wielkiej Brytanii Pan pracował, żył i mieszkał razem z żoną, wynajmował dom, miał konta bankowe, to do momentu Pana przeprowadzki do Polski, podlegał Pan w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże, mając na uwadze, że 1 grudnia 2023 r. przeprowadził się Pan z Wielkiej Brytanii do Polski, gdzie uzyskał Pan certyfikat rezydencji i gdzie od momentu przeprowadzki znajdowało się centrum Pana interesów gospodarczych i osobistych, uznać należy, że od 1 grudnia 2023 r. Pana miejscem zamieszkania dla celów podatkowych jest Polska.

W konsekwencji, od tego momentu, podlegał Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlegał Pan obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów).

Odnosząc się do Pana wątpliwości, wyjaśniam że stosownie do art. 17 ust. 1 ww. Konwencji polsko-brytyjskiej:

Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 niniejszej Konwencji, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Natomiast zgodnie z art. 17 ust. 2 ww. Konwencji:

Bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, jednorazowe wypłaty w ramach systemu emerytalnego utworzonego w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie.

Art. 18 ust. 2 Konwencji stanowi zaś, że:

a)Jakakolwiek emerytura wypłacana lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

b)Bez względu na postanowienia punktu a) niniejszego ustępu, taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest obywatelem tego Państwa.

Z powołanych powyżej przepisów wynika jednoznacznie, że – co do zasady – emerytury wypłacane z Polski osobie fizycznej, która ma miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii, podlegają opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii.

Wyjątek dotyczy jednak emerytur otrzymywanych z tytułu usług o charakterze publicznym świadczonych na rzecz państwa, jednostek samorządu lokalnego tego państwa albo jednej z ich osób prawnych prawa publicznego; świadczenia te podlegają opodatkowaniu – co do zasady – tylko w tym państwie. Jednakże tego rodzaju świadczenia podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie zamieszkania w sytuacji gdy świadczeniobiorca ma w tym państwie zarówno miejsce zamieszkania, jak i posiada obywatelstwo tego państwa.

Emerytura otrzymywana z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na skutek osiągnięcia ustawowego wieku emerytalnego, w związku z przychodami z tytułu pracy w (...) jako (...), bądź z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, nie mieści się w dyspozycji art. 18 ust. 2 ww. Konwencji.

Wobec powyższego, na mocy art. 17 ust. 1 Konwencji, wypłacana Panu od 1 stycznia 2023 r. do momentu przeprowadzki do Polski, emerytura z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych podlegała opodatkowaniu tylko w Pana miejscu zamieszkania, tj. w Wielkiej Brytanii. Natomiast, po przeprowadzce do Polski 1 grudnia 2023 r., na skutek której nastąpiła zmiana Pana rezydencji podatkowej, polska emerytura podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.