Interpretacja indywidualna z dnia 9 maja 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.188.2025.2.KS
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 marca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług po przekroczeniu progu podmiotowego zwolnienia z VAT.
Uzupełniła go Pani pismem z 8 kwietnia 2025 r. (wpływ 8 kwietnia 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Prosi Pani o ocenę skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w sprawie podatków od towarów i usług. Zwraca się Pani z uprzejmą prośbą o interpretację indywidualną związaną ze zwolnieniem od podatku VAT świadczonych usług konserwatorskich prowadzonych w ramach grupy działalności gospodarczej PKD 91.03.Z (Działalność historycznych miejsc i budynków oraz podobnych atrakcji turystycznych).
Wykonywane przez Panią usługi są świadczone indywidualnie, nie zatrudnia Pani żadnego pracownika, jest płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego według stawki 8,5%. Nie jest Pani czynnym płatnikiem podatku VAT.
W prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej pod nazwą (…), wykonuje Pani głównie opracowania konserwatorskie dla obiektów zabytkowych będących częścią dziedzictwa kulturalnego.
Wykonywana przez Panią praca jest związana z zapisami ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t.j. Dz. U. z 2003 r. nr 162 poz. 1568). Świadczone przez Panią usługi mają charakter wykonywania postanowień decyzji administracyjnych.
Zakresem Pani działań jest wykonanie kwerendy historycznej opartej o znalezione materiały źródłowe, wykonanie opisu stanu zachowania obiektu, szczegółowej dokumentacji fotograficznej, a także wykonanie badań konserwatorskich. Część badawcza jest dziełem konserwatorskim polegającym na wykonaniu w obrębie zabytku odkrywek stratygraficznych oraz pobraniu próbek materiału do dalszej analizy – w tym analizy mikrochemicznej oraz mikroskopowej. W opracowaniu konserwatorskim do każdego obiektu, indywidualnie wskazuje Pani technikę oraz technologię jego wykonania. Ponadto badania konserwatorskie pozwalają na ustalenie przyczyn niszczenia danego obiektu. Wykonane badania instrumentalne takie jak: analiza zagrożeń mikrobiologicznych, badania termowizyjne, analiza zasolenia, a także badania klimatu w zabytkowych wnętrzach wymagają specjalistycznej wiedzy oraz odpowiedniej interpretacji uzyskanych wyników. W efekcie przeprowadzonych działań powstaje opracowanie konserwatorskie, które jest szczegółową analizą całego obiektu zabytkowego. Analiza danego obiektu jest zawsze opracowaniem wyczerpującym, opisującym wszystkie elementy jego budowy. Ponadto zawiera opis zagrożeń oraz zbiera wnioski wskazujące na wpływ przemian w obiekcie oraz jego historii i licznych przebudów na stan jego zachowania. Ponadto w opracowaniu zawarte są informacje o historii obiektu oraz przyczynach jego niszczenia. Proponowane są zabiegi konserwatorskie, które mają wpłynąć korzystnie na stan jego zachowania po przeprowadzonej konserwacji. W efekcie zaproponowanych w opracowaniu działań przeprowadza się prace konserwatorskie, które mają doprowadzić do zachowania zabytku w dobrym stanie zachowania dla przyszłych pokoleń. Zapisy zawarte w danym opracowaniu są zawsze indywidualne. Wskazana grupa PKD 91.03.Z nie wyklucza również wykonania usługi w postaci wykonania konserwacji danego obiektu zabytkowego. Przeprowadzone prace konserwatorskie wiążą się nie tylko z wykonaniem dzieła konserwatorskiego, lecz także obowiązkiem wykonania dokumentacji powykonawczej z jej przeprowadzenia, na co wskazują zapisy w decyzjach administracyjnych oraz Rozporządzeniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 2 sierpnia 2018 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, prac restauratorskich i badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków albo na Listę Skarbów Dziedzictwa oraz robót budowlanych, badań architektonicznych i innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków, a także badań archeologicznych i poszukiwań zabytków (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1609). Dokumentacja powykonawcza zawiera autorskie fotografie z przeprowadzenia prac konserwatorskich, a także szczegółowy opis poszczególnych działań konserwatorskich.
Niejednokrotnie częścią opracowania powykonawczego są również badania uzupełniające. Opisane przez Panią usługi są zbieżne z zapisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze. zm.), gdzie wskazano, że „Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór)”.
Wskazać również należy, że świadczone przez Panią usługi konserwatorskie są ściśle związane ze zdobytym wykształceniem wyższym na kierunku konserwacja i restauracja dzieł sztuki. Po ukończeniu sześcioletnich studiów, uzyskała Pani tytuł „magistra sztuki”.
Wskazane wykształcenie uprawnia Panią do pracy przy obiektach zabytkowych zgodnie z zapisami ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.
Pani zleceniodawcami najczęściej są parafie, muzea, a także inne podmioty prowadzące działalność gospodarczą od których otrzymuje Pani honorarium na podstawie przedłożonej faktury za wykonane zadanie. Usługi są wykonywane przez Panią indywidualnie. Jest Pani twórcą konkretnego dzieła. W przypadku zlecenia części zadania obcemu podmiotowi, praca lub badanie jest wykonywane pod Pani nadzorem, gdzie każdorazowo jest Pani zgłoszona do urzędu konserwatorskiego jako kierownik tych badań – co jest wymogiem koniecznym w przypadku obiektów wpisanych do rejestru zabytków. W opracowaniu konserwatorskim: programie prac konserwatorskich, ekspertyzie stanu zachowania obiektu, programie badań konserwatorskich lub dokumentacji powykonawczej – widnieje Pani jako autorka konkretnego utworu, jakim jest opracowanie konserwatorskie.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego
W odpowiedzi na pytanie:
1)Czy świadcząc usługi objęte przedmiotem wniosku, będzie Pani działać jako twórca, bądź artysta wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli tak, to w jaki sposób? Jeśli tak, to czy w odniesieniu do wszystkich usług objętych wnioskiem będzie Pani działać jako twórca, bądź artysta wykonawca zgodnie z ww. przepisami? Jeśli nie, to w zakresie których usług?
2)Czy w ramach świadczonych przez Panią usług, wszystkie wykonywane czynności będą miały charakter kreacyjny i wiązać się będą z pracą twórczą i wymagającą kreatywności, cechują się niepowtarzalnością, wykonywane będą według Pani autorskiego programu oraz będą skutkowały powstaniem czegoś nowego, tzn. utworu w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych (należało wskazać jakie)?
3)Czy w ramach wszystkich usług objętych pytaniem będzie Pani działać jako twórca konkretnego utworu (projektu/dzieła)?
4)Czy świadczone przez Panią usługi objęte przedmiotem pytania, będą ściśle związane z kulturą? Jeśli tak, to na czym ta ścisłość będzie polegała? Informacji należało udzielić do wszystkich świadczonych przez Panią usług objętych zakresem wniosku oddzielnie.
5)Czy wykonywane przez Panią usługi będą przyczyniać się do upowszechnienia dorobku kulturalnego? W czym to upowszechnienie się będzie przejawiało?
6)Czy od wszystkich świadczonych przez Panią usług, objętych zakresem pytania, będzie Pani otrzymać wynagrodzenie za pośrednictwem honorariów w zamian za przeniesienie praw autorskich na zleceniodawców, (np. w postaci stworzenia egzemplarza dokumentacji projektowej mającej charakter utworu)?
7)Czy zakresem wniosku objęte będą wyłącznie usługi, w których Pani organizować będzie pracę, występować jako podmiot w pełni samodzielny, działający w swoim imieniu i na własny rachunek?
8)Czy w ramach usług objętych zakresem wniosku będzie Pani wykonywała usługi, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.)?
wskazała Pani:
Ad. 1
Tak, świadcząc usługi objęte przedmiotem wniosku będzie Pani działać jako twórca, w rozumieniu przepisów ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w odniesieniu do wszystkich świadczonych usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy Pani specjalistyczne usługi w zakresie konserwacji zabytków, obejmujące: wykonanie badań obiektu zabytkowego, wykonanie ekspertyzy jego stanu zachowania, opracowanie programu prac konserwatorskich czy też konserwację obiektu zabytkowego, a także dokumentację powykonawczą, która opisuje stworzoną kreację w ramach wykonanych przez Panią prac konserwatorskich, a wykonanie jej jest ustawowym obowiązkiem. Każde opracowanie tworzone jest indywidualnie, z uwzględnieniem specyfiki danego obiektu zabytkowego. Dzieło Pani autorstwa, chronione prawem autorskim, ma zawsze charakter unikatowy – zarówno proces badawczy, jak i proponowane rozwiązania konserwatorskie są dostosowane do konkretnego stanu zachowania, technologii wykonania oraz wartości historyczno-artystycznej zabytku. Każdy przypadek wymaga odrębnego rozpoznania, analizy i podejścia konserwatorskiego, zgodnego z zasadami etyki zawodowej oraz aktualną wiedzą. Analizując powyższe w odniesieniu do wszystkich wymienionych usług będzie działać Pani jako twórca zgodnie z ww. przepisami.
Ad. 2
Tak, świadczone przez Panią usługi w zakresie prac przy obiektach zabytkowych mają zawsze charakter unikatowy i niepowtarzalny, a efektem Pani działań będzie powstanie utworu takiego jak: program badań konserwatorskich, program prac konserwatorskich, wyniki badań konserwatorskich, ekspertyza stanu zachowania zabytku, dokumentacja z przebiegu prac konserwatorskich. Wszystkie wymienione opracowania będą indywidualne, w ich treści będą Pani autorskie zapisy, wykonane przez Panią badania oraz fotografie. Unikatowość usług wynika z faktu, że każdy zabytek – zarówno ruchomy, jak i nieruchomy, wpisany do rejestru zabytków – posiada indywidualną historię, cechy materialne, stan zachowania oraz kontekst kulturowy, a zatem wymaga indywidualnego podejścia. Każde dzieło sztuki wymaga rzetelnego rozpoznania, przeprowadzenia adekwatnych badań oraz opracowania indywidualnego programu postępowania konserwatorskiego. Efektem Pani pracy jest kompleksowe opracowanie konserwatorskie, stanowiące twórczy rezultat o charakterze autorskim, podlegający ochronie na mocy przepisów prawa autorskiego. Dokumentacja ta obejmuje zarówno diagnozę stanu zachowania, jak i szczegółowe propozycje zabiegów konserwatorskich, zastosowanych do specyfiki danego obiektu.
Ad. 3
Tak, w ramach wszystkich usług będzie Pani działać jako twórca konkretnego utworu – opracowania konserwatorskiego, dokumentacji, dzieła. Jako konserwator zabytków pełni Pani rolę zarówno autora, jak i twórcy dzieła unikatowego. Proponowane przez Panią postępowanie konserwatorskie oraz szczegółowe rozpoznanie zabytku stanowią rozwiązania oryginalne, oparte na indywidualnym podejściu, które są jedyne w swoim rodzaju. Każdy projekt, który Pani realizuje, jest wynikiem twórczej analizy, uwzględniającej specyfikę obiektu oraz jego historię, co czyni Pani działania unikalnym wkładem w zachowanie dziedzictwa kulturowego. Każde opracowanie Pani autorstwa jest opatrzone Pani imieniem, nazwiskiem, a także numerem uprawnień konserwatora dzieł sztuki, które Pani posiada dzięki ukończonym stadiom z zakresu konserwacji i restauracji dzieł sztuki po których ukończeniu uzyskała Pani tytuł magistra sztuki.
Ad. 4
Tak, wykonywanie działań konserwatorskich lub teoretyczno-badawczych jest ściśle związane z kulturą – zarówno w ujęciu prawnym, jak i merytorycznym. Zgodnie z definicją zawartą w Ustawie z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, zabytki stanowią dziedzictwo kulturowe. Ochrona i konserwacja zabytków to działania mające na celu zachowanie wartości historycznych, artystycznych i naukowych dla przyszłych pokoleń. Usługa wykonania programu prac konserwatorskich jest ściśle związana z kulturą, ponieważ dotyczy ochrony dziedzictwa kulturowego, jakim są zabytki, oraz obejmuje działania mające na celu zachowanie ich historycznej, artystycznej i naukowej wartości. Opracowanie takiego programu wymaga specjalistycznej wiedzy z zakresu historii sztuki, technologii i techniki wykonania dzieła, konserwacji i ochrony zabytków, a jego celem jest zapewnienie trwałości i autentyczności dóbr kultury materialnej dla przyszłych pokoleń. Tym samym, usługa ta wpisuje się w system ochrony i zarządzania dobrami kultury, stanowiąc istotny element działań na rzecz zachowania tożsamości kulturowej. Usługa badań konserwatorskich obiektu zabytkowego jest ściśle związana z kulturą, ponieważ stanowi podstawowy etap rozpoznania dziedzictwa kulturowego w jego materialnym i niematerialnym wymiarze. Badania te pozwalają na identyfikację technologii wykonania, historii zmian, stanu zachowania oraz wartości artystycznych i historycznych obiektu, które są kluczowe dla jego właściwego zabezpieczenia i dalszego użytkowania. Dzięki przeprowadzanym analizom możliwe jest podejmowanie świadomych i odpowiedzialnych decyzji konserwatorskich, służących zachowaniu autentyczności i integralności zabytku. Tym samym, działania te wpisują się w szerszy kontekst ochrony dóbr kultury, realizując cele określone zarówno w krajowych przepisach prawa, jak i w międzynarodowych dokumentach dotyczących dziedzictwa kulturowego. Usługa wykonania ekspertyzy stanu zachowania obiektu zabytkowego nierozerwalnie wiąże się z kulturą, ponieważ dotyczy ochrony materialnego dziedzictwa kulturowego i stanowi kluczowy element procesu jego rozpoznania oraz zachowania. Ekspertyza taka pozwala na rzetelną ocenę stopnia zachowania substancji zabytkowej, identyfikację uszkodzeń, przyczyn degradacji oraz określenia potrzeb konserwatorskich. Dzięki niej możliwe jest opracowanie odpowiedzialnej strategii działań zmierzających do zabezpieczenia i zachowania obiektu o wartości historycznej, artystycznej lub naukowej. Tym samym, usługa ta nie tylko wspiera proces ochrony zabytków, ale również aktywnie uczestniczy w kształtowaniu świadomości kulturowej i dbałości o wspólne dziedzictwo. Wpisuje się w działania na rzecz zachowania i przekazywania wartości kulturowych przyszłym pokoleniom, zgodnie z zasadami określonymi w krajowych i międzynarodowych aktach prawnych dotyczących ochrony dziedzictwa.
Konserwacja dzieł sztuki jako działanie praktyczne, jest ściśle związana z kulturą, ponieważ służy bezpośredniemu zachowaniu materialnego dziedzictwa kulturowego, stanowiącego świadectwo historii, tożsamości i dorobku cywilizacyjnego społeczeństw. Poprzez zabezpieczenie, utrwalenie i przywracanie wartości historycznych, artystycznych i naukowych obiektów zabytkowych, konserwacja umożliwia ich dalsze funkcjonowanie w przestrzeni społecznej, edukacyjnej i kulturowej. Proces konserwacji często wiąże się z zastosowaniem tradycyjnych metod, które mogą być przekazywane przyszłym pokoleniom. Dokumentacja powykonawcza pozwala na zachowanie szczegółowych informacji o użytych materiałach, narzędziach oraz technikach, co umożliwia ich przyszłe zastosowanie i kultywowanie w kontekście ochrony dóbr kultury. Dokumentowanie przebiegu prac konserwatorskich pomaga w lepszym zrozumieniu wartości historycznej danego obiektu. Może zawierać informacje na temat wcześniejszych remontów, zmian architektonicznych czy zmieniających się funkcji obiektu, co pozwala lepiej ocenić jego rolę w kontekście kulturowym.
Ad 5
Tak, wszystkie wykonywane przez Panią usługi zdecydowanie będą przyczyniać się do upowszechnienia dorobku kulturalnego. W przypadku wykonania programu prac konserwatorskich mamy do czynienia z upowszechnianiem dorobku poprzez umożliwienie świadomego, merytorycznego i zgodnego z zasadami ochrony zabytków podejmowania działań mających na celu zachowanie i utrwalenie wartości dziedzictwa kulturowego oraz ochronę dóbr kultury. Program prac konserwatorskich, oparty na badaniach, analizach i dokumentacji, stanowi narzędzie umożliwiające nie tylko ochronę substancji zabytkowej, ale także popularyzację wiedzy o historii, technologii i techniki wykonania oraz znaczeniu kulturowym danego obiektu zabytkowego. Upowszechnianie dorobku kulturowego realizowane jest również poprzez tworzenie opracowań, które stanowią źródło wiedzy dla instytucji publicznych, środowisk naukowych, placówek edukacyjnych oraz społeczności lokalnych. Dzięki profesjonalnym programom prac konserwatorskich możliwe jest podejmowanie działań udostępniających zabytki szerokiemu gronu odbiorców - poprzez ekspozycję, wystawy, a także odpowiedzialne udostępnianie obiektów do celów kulturowych i edukacyjnych. Badania konserwatorskie przyczyniają się do tego poprzez dostarczanie wiedzy, która umożliwia właściwą interpretację, opracowanie i prezentację zabytków. Wyniki badań mogą stanowić podstawę do wykonywania publikacji, wystaw oraz dokumentacji, które popularyzują wiedzę o dziedzictwie i kształtują świadomość kulturową społeczeństwa. Wykonanie ekspertyzy konserwatorskiej ma istotne znaczenie w kontekście upowszechniania dorobku kulturowego, ponieważ stanowi fundament do dalszych działań ochronnych, edukacyjnych i popularyzacyjnych. Na podstawie ekspertyzy podejmowane są decyzje dotyczące metod konserwacji i restauracji, które są niezbędne, aby obiekt mógł przetrwać w jak najlepszym stanie przez kolejne pokolenia. Tego rodzaju działania chronią dobra kultury przed zniszczeniem, umożliwiając jego długotrwałą obecność w przestrzeni publicznej i naukowej. Ekspertyzy mogą stanowić bazę dla badań naukowych oraz działań edukacyjnych. Można je wykorzystać w muzeach, szkołach, na uczelniach wyższych oraz w innych instytucjach, aby edukować społeczeństwo na temat ochrony dziedzictwa oraz historii danego obiektu lub miejsca.
Prace konserwatorskie są kluczowym elementem w procesie ochrony, utrzymania i upowszechniania dziedzictwa kulturowego i ochrony dóbr kultury. Dzięki nim, obiekty zabytkowe, które stanowią część wspólnego dziedzictwa, mogą przetrwać dla przyszłych pokoleń, a ich wartość – zarówno artystyczna, historyczna, jak i naukowa – jest odpowiednio podkreślana. Dokumentacja powykonawcza szczegółowo opisuje zarówno stan początkowy zabytku, jak i efekty przeprowadzonych działań. Najczęściej zawiera autorskie fotografie, rysunki, analizy chemiczne materiałów (jeżeli takich nie zawarto w dokumentacji poprzedzającej przeprowadzenie prac), co pozwala na dokładne uchwycenie zmian zachodzących w obiekcie. To niezwykle cenne źródło informacji, które dokumentuje proces konserwacji i restauracji w kontekście jego wpływu na zachowanie autentyczności obiektu. Dokumentacja konserwatorska z przebiegu prac nie tylko pełni rolę techniczną, dokumentującą proces i metodologię prac konserwatorskich, ale także stanowi ważny element ochrony i interpretacji wartości historycznych, artystycznych i kulturalnych obiektu. Dzięki niej możliwe jest zachowanie pełnej wiedzy na temat stanu zachowania zabytku, zastosowanych metod konserwatorskich, a także wpływu tych prac na oryginalne elementy dzieła sztuki czy architektury. W szerszym ujęciu, dokumentacja ta jest istotnym narzędziem w zarządzaniu dziedzictwem, ochroną dóbr kultury i służy jako materiał badawczy dla przyszłych pokoleń, które mogą badać historię zabytku, zmiany zachodzące w czasie, a także rozwój technik konserwatorskich. Zatem również ten aspekt procesu konserwatorskiego ma kluczowe znaczenie w procesie ochrony i upowszechniania dziedzictwa kulturowego.
Ad 6
Tak, od wszystkich świadczonych usług objętych zakresem pytania będzie Pani otrzymywać wynagrodzenie za pośrednictwem honorariów w zamian za przeniesienie praw autorskich na zleceniodawców. W związku z realizacją usług związanych z wykonaniem programu prac konserwatorskich, którego efektem jest stworzenie dokumentacji w formie elektronicznej oraz egzemplarzy w wydruku na podstawie zawartych umów ze zleceniodawcami, za należne honorarium będzie Pani wystawiać faktury jako osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą. Zgodnie z warunkami umowy, po wykonaniu opracowania, przenosi Pani na zleceniodawcę majątkowe prawa autorskie na określonych polach eksploatacji, takich jak, np. wykorzystywanie do uzyskania decyzji administracyjnych, publikacja czy wykorzystanie w dalszych opracowaniach projektowych. W przypadku usług związanych z wykonaniem badań konserwatorskich, których efektem jest opracowanie w postaci egzemplarza dokumentacji mającej charakter utworu na podstawie zawartych umów ze zleceniodawcami, za należne honorarium będzie Pani wystawiać faktury jako osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą. Zgodnie z warunkami umowy, po wykonaniu opracowania, następuje przeniesienie praw autorskich na zleceniodawcę, w zakresie zgodnym z treścią umowy, standardowo przekazuje Pani zleceniodawcy majątkowe prawa autorskie na wskazanych polach eksploatacji, zgodnie z celem zamówienia, (np. włączenie do dokumentacji obiektu zabytkowego, wykorzystywanie do uzyskania decyzji administracyjnych). Także w zakresie ekspertyzy stanu zachowania obiektu na podstawie zawartych umów ze zleceniodawcami, w efekcie której powstaje opracowanie w wersji drukowanej oraz elektronicznej, za należne honorarium będzie Pani wystawiać faktury jako osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą. Zgodnie z warunkami umowy, po wykonaniu opracowania, następuje przeniesienie praw autorskich na zleceniodawcę, w zakresie zgodnym z treścią umowy. W efekcie przekazuje Pani zleceniodawcy majątkowe prawa autorskie na wskazanych polach eksploatacji, zgodnie z celem zamówienia, (np. wykorzystanie fotografii w celu publikacji, włączenie do dokumentacji obiektu zabytkowego, wykorzystywanie do uzyskania decyzji administracyjnych). Również w przypadku wykonania konserwacji dzieła sztuki oraz dokumentacji powykonawczej z jej przeprowadzenia na podstawie zawartych umów ze zleceniodawcami, za należne honorarium będzie Pani wystawiać faktury jako osoba prowadząca jednodobową działalność gospodarczą. Zgodnie z warunkami umowy, po wykonaniu zadania, następuje przeniesienie praw autorskich na zleceniodawcę, w zakresie zgodnym z treścią umowy. Wspomnieć w tym miejscu raz jeszcze należy, że wykonanie dokumentacji konserwatorskiej z przebiegu prac jest ustawowym obowiązkiem oraz końcowym etapem każdego postępowania konserwatorskiego przy zabytku. Dokumentacja konserwatorska sporządzana po zakończeniu prac (obejmująca m.in. opis przebiegu konserwacji, analizę stanu zachowania, zastosowane metody, dokumentację fotograficzną i rysunkową) i jest przekazana zleceniodawcy w formie papierowego egzemplarza oraz w wersji elektronicznej, stanowi utwór w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W takich przypadkach, zgodnie z przyjętą praktyką w branży, przenosi Pani na zleceniodawcę majątkowe prawa autorskie do tych opracowań – na wskazanych w umowie polach eksploatacji, np. w celu publikacji, prezentacji w materiałach edukacyjnych lub wystawienniczych.
Ad 7
Wykonując usługi objęte wnioskiem, występuje Pani jako samodzielny podmiot, działający we własnym imieniu i na własny rachunek w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. Na zlecenie klientów lub instytucji publicznych, jako podmiot w pełni samodzielny tworzy Pani szczegółowe programy prac konserwatorskich, w których określa zakres, metody i techniki konserwacji obiektów zabytkowych, zgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz standardami branżowymi. W ramach swojej działalności samodzielnie dokonuje Pani oceny stanu zabytków, opracowując raporty diagnostyczne, które stanowią podstawę dalszych działań. Samodzielnie wykonuje Pani badania konserwatorskie, bazując na własnej wiedzy oraz doświadczeniu interpretuję wyniki tych badań. W przypadku zlecenia określonych zadań innym podmiotom gospodarczym (przykład: zlecenie wykonania fotografii mikroskopem stereoskopowym) sprawuje Pani nad nimi autorski nadzór, samodzielnie interpretuję otrzymane wyniki, które zawiera Pani w autorskim opracowaniu. W przypadku realizacji usługi konserwacji dzieło będące konserwacją obiektu wykonane według autorskiego projektu, wykonuje Pani samodzielnie, bazując na własnych umiejętnościach manualnych, technicznych, a także wiedzy specjalistycznej. Efektem działań jest samodzielnie wykonana dokumentacja z przebiegu tych prac. Dowodem, że każdorazowo działa Pani w swoim imieniu jest fakt, że każde z opracowań (program prac, ekspertyza, wyniki badań, dokumentacja powykonawcza opisane wyżej), na stronie tytułowej posiada Pani imię, nazwisko, a także numer uprawnień konserwatora dzieł sztuki, które posiada Pani dzięki ukończonym studiom z zakresu konserwacji i restauracji dzieł sztuki, po których ukończeniu uzyskała Pani tytuł magistra sztuki.
Ad 8
Nie będzie Pani świadczyć usług, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Pytanie
Czy wykonywane usługi podlegają zwolnieniu z VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.) w zdarzeniu przyszłym po przekroczeniu progu podmiotowego zwolnienia z VAT?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, wykonywane usługi są związane z ratowaniem dziedzictwa kulturowego, które ma charakter interdyscyplinarny, ponadto mają formę utworu oraz określają Panią mianem twórcy - autora. Przedmiotem działalności są obiekty zabytkowe, które zawsze podlegają ochronie konserwatorskiej. Wykonywane przez Panią usługi mają charakter wykonywania postanowień decyzji administracyjnych, które są wydawane dla każdego obiektu indywidualnie zgodnie z zapisami ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Opracowania konserwatorskie, które Pani wykonuje mają na celu całkowite rozpoznanie obiektu zabytkowego – jego budowy, historii, przyczyn niszczenia. Ponadto utwór zawiera proponowane zabiegi konserwatorskie ze wskazaniem metod, materiałów oraz technik ich wykonania. W opracowaniach umieszcza Pani fotografie ogólne oraz szczegółowe, a także zdjęcia mikroskopowe oraz termogramy Pani autorstwa. Każdy obiekt jest w tym przypadku traktowany indywidualnie, zatem każde opracowanie, które powstaje w oparciu o analizę danego zabytku jest utworem odrębnym.
W przypadku obiektów ujętych w rejestrze zabytków ruchomych lub nieruchomych na prowadzenie prac lub badań każdorazowo wydawane jest pozwolenie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Decyzja pozwalająca na ingerencję w materię zabytkową jest wydawana na podstawie zaopiniowanego przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków programu prac konserwatorskich lub programu badań konserwatorskim, który zgodnie z zapisami rozporządzenia musi być opatrzony danymi autora. W decyzji administracyjnej również wpisane są dane autora opracowania oraz data jego wykonania, a wskazany utwór stanowi podstawę do wydania decyzji administracyjnej i stanowi jej załącznik.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509 ze zm.), zwanej dalej ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych: prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.
Pani zdaniem opisane usługi, które świadczy Pani aktualnie i które planuje świadczyć w przyszłości podlegają przedmiotowemu zwolnieniu z podatku VAT.
Powyższe argumentuje Pani dodatkowo przytaczając analogiczne interpretacje, które mogą mieć charakter precedensu: interpretacja Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej z 30 sierpnia 2022 r., sygn. 0114-KDIP4-2.4012.352.2022.1.MC; z 4 grudnia 2023 r. sygn. 0114-KDIP4-.4012.583.2023.1.MŻA; z 26 lipca 2024 r. sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.352.2024.2.AK, z 3 października 2024 r. sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.586.2024.2.MSU, z 20 maja 2024, sygn. 0112-KDIL1- 1.4012.106.2024.2.WK, a także orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego: wyrok z 31 stycznia 2018 r. sygn. akt I FSK 588/16; wyrok z 11 maja 2017 r. sygn. akt I FSK 1649/15 i wyrok z 9 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 558/15., wyrok z 9 lutego 2017 r. sygn. akt I FSK 1097/15.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:
przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:
przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.
Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy:
zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju, u którego wartość sprzedaży, z wyłączeniem podatku, nie przekroczyła w poprzednim ani bieżącym roku podatkowym kwoty 200.000 zł.
Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy:
Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:
1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;
2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
a) transakcji związanych z nieruchomościami,
b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
c) usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych
- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
Ponadto przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienia od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:
zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:
a)podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
b)indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
Z analizy powołanego art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jednoznacznie wynika, że zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Oznacza to, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku na jego podstawie jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury, w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, albo indywidualnym twórcą lub artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym za wykonaną usługę w formie honorarium.
Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.
Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.
Pani wątpliwości dotyczą ustalenia, czy opisane we wniosku usługi podlegają zwolnieniu z VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług po przekroczeniu progu podmiotowego zwolnienia z VAT.
Odnosząc się do Pani wątpliwości wskazać należy, że ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b) ustawy, wymienił usługi indywidualnych twórców i artystów wykonawców, odsyłając w celu zdefiniowania tych pojęć do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 24 ze zm.), zwanej dalej ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).
Na podstawie art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:
1) wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2) plastyczne;
3) fotograficzne;
4) lutnicze;
5) wzornictwa przemysłowego;
6) architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7) muzyczne i słowno-muzyczne;
8) sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9) audiowizualne (w tym filmowe).
Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną.
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.
Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.
W myśl art. 8 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku - właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.
Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka.
Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy:
1)stanowić przejaw działalności człowieka (twórcy),
2)stanowić przejaw działalności twórczej,
3)mieć indywidualny charakter.
Tak sformułowana treść przepisów określających zwolnienie od podatku od towarów i usług, gdzie szczególnie akcentowana jest „indywidualność twórców i artystów wykonawców”, w zestawieniu z brzmieniem przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych pozwala stwierdzić, że intencją ustawodawcy podatkowego było objęcie zwolnieniem wyłącznie takich usług kulturalnych, które świadczone są przez twórców, artystów wykonawców, z uwzględnieniem ich szczególnych relacji z dziełem, utworem.
Zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych wyróżnia się dwa rodzaje praw:
- autorskie prawa osobiste,
- autorskie prawa majątkowe.
Przepisy dotyczące praw osobistych zostały uregulowane w rozdziale trzecim ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Na podstawie art. 16 ust. 1-5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa osobiste chronią nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem, a w szczególności prawo do:
1) autorstwa utworu;
2) oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo do udostępniania go anonimowo;
3) nienaruszalności treści i formy utworu oraz jego rzetelnego wykorzystania;
4) decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu publiczności;
5) nadzoru nad sposobem korzystania z utworu.
Autorskie prawa osobiste chronią więź twórcy z utworem i są z nim w sposób trwały związane. Są one bezterminowe oraz niezbywalne.
Niezbywalność praw osobistych oznacza, że nie da się takiego prawa sprzedać, ani przekazać innej osobie.
W myśl art. 17 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.
Zatem, prawa te chronią godność twórcy, która wyraża się w jego intelektualnym związku z dziełem.
Natomiast, autorskie prawo majątkowe to uprawnienie o charakterze majątkowym, które zostało ukształtowane na wzór prawa własności. Twórca ma wyłączne uprawnienie do korzystania z dzieła lub rozporządzania nim.
Autorskie prawa majątkowe, w przeciwieństwie do osobistych są zbywalne. Wynika to z art. 41 ust. 1 pkt 1-2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:
1) autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;
2) nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej.
W świetle powyższego, autorskie prawo majątkowe obejmuje wyłącznie prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.
Majątkowe prawa autorskie są przedmiotem obrotu w postaci umów zbycia tych praw lub umów licencyjnych. Po przeniesieniu majątkowych praw autorskich do utworu, prawa te przechodzą całkowicie na nabywcę.
Zatem, w chwili powstania gotowego utworu, rodzą się prawa autorskie przysługujące osobie, która taki utwór stworzyła. Autor staje się właścicielem dzieła i może z nim robić, co tylko zechce. Posiada do niego prawa dwojakiego rodzaju – osobiste i majątkowe. Podsumowując – autor ma prawo podpisać dzieło swoim nazwiskiem (prawo autorskie osobiste) oraz na nim zarabiać (prawo autorskie majątkowe). To pierwsze prawo jest niezbywalne, tym drugim może się podzielić całkowicie lub w części.
Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie. Domniemywa się, że wielkości udziałów są równe. Każdy ze współtwórców może żądać określenia wielkości udziałów przez sąd, na podstawie wkładów pracy twórczej.
Zgodnie z art. 11 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:
autorskie prawa majątkowe do utworu zbiorowego, w szczególności do encyklopedii lub publikacji periodycznej, przysługują producentowi lub wydawcy, a do poszczególnych części mających samodzielne znaczenie - ich twórcom. Domniemywa się, że producentowi lub wydawcy przysługuje prawo do tytułu.
Tak więc, odwołując się do pojęcia „twórcy” w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wskazać należy, że twórcą w rozumieniu ww. ustawy jest nie tylko jedyny twórca utworu, ale również osoby, które są współtwórcami stworzonego dzieła. Zgodnie z przywołanym wyżej art. 9 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie. Domniemywa się, że wielkości udziałów są równe. Utwór powstały w rezultacie współtwórczości jest zatem przedmiotem wspólnego prawa autorskiego niezależnie od tego, czy dają się w nim wyróżnić części stworzone przez poszczególnych twórców. Wykładnia systemowa zewnętrzna, oparta na zapisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych prowadzi do wniosku, że twórcą jest osoba fizyczna, która wykonała dany utwór sama lub z udziałem innych współtwórców.
Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pani głównie opracowania konserwatorskie dla obiektów zabytkowych będących częścią dziedzictwa kulturalnego. Zakresem Pani działań jest wykonanie kwerendy historycznej opartej o znalezione materiały źródłowe, wykonanie opisu stanu zachowania obiektu, szczegółowej dokumentacji fotograficznej, a także wykonanie badań konserwatorskich. Część badawcza jest dziełem konserwatorskim polegającym na wykonaniu w obrębie zabytku odkrywek stratygraficznych oraz pobraniu próbek materiału do dalszej analizy – w tym analizy mikrochemicznej oraz mikroskopowej. W opracowaniu konserwatorskim do każdego obiektu, indywidualnie wskazuje Pani technikę oraz technologię jego wykonania. W efekcie przeprowadzonych działań powstaje opracowanie konserwatorskie, które jest szczegółową analizą całego obiektu zabytkowego. Przeprowadzone prace konserwatorskie wiążą się nie tylko z wykonaniem dzieła konserwatorskiego, lecz także obowiązkiem wykonania dokumentacji powykonawczej z jej przeprowadzenia. Dokumentacja powykonawcza zawiera autorskie fotografie z przeprowadzenia prac konserwatorskich, a także szczegółowy opis poszczególnych działań konserwatorskich. Niejednokrotnie częścią opracowania powykonawczego są również badania uzupełniające. Świadczone przez Panią usługi konserwatorskie są ściśle związane ze zdobytym wykształceniem wyższym na kierunku konserwacja i restauracja dzieł sztuki. Uzyskała Pani tytuł „magistra sztuki”. Usługi są wykonywane przez Panią indywidualnie. Jest Pani twórcą konkretnego dzieła. W przypadku zlecenia części zadania obcemu podmiotowi, praca lub badanie jest wykonywane pod Pani nadzorem. W opracowaniu konserwatorskim: programie prac konserwatorskich, ekspertyzie stanu zachowania obiektu, programie badań konserwatorskich lub dokumentacji powykonawczej – widnieje Pani jako autorka konkretnego utworu jakim jest opracowanie konserwatorskie. Świadcząc usługi objęte przedmiotem wniosku będzie Pani działać jako twórca, w rozumieniu przepisów ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w odniesieniu do wszystkich świadczonych usług. Każde opracowanie tworzone jest indywidualnie, z uwzględnieniem specyfiki danego obiektu zabytkowego. Dzieło Pani autorstwa, chronione prawem autorskim, ma zawsze charakter unikatowy – zarówno proces badawczy, jak i proponowane rozwiązania konserwatorskie są dostosowane do konkretnego stanu zachowania, technologii wykonania oraz wartości historyczno-artystycznej zabytku. Świadczone przez Panią usługi w zakresie prac przy obiektach zabytkowych mają zawsze charakter unikatowy i niepowtarzalny, a efektem Pani działań będzie powstanie utworu takiego jak: program badań konserwatorskich, wyniki badań konserwatorskich, ekspertyza stanu zachowania zabytku, dokumentacja z przebiegu prac konserwatorskich. Wszystkie wymienione opracowania będą indywidualne, w ich treści będą Pani autorskie zapisy, wykonane przez Panią badania oraz fotografie. W ramach wszystkich usług będzie Pani działać jako twórca konkretnego utworu – opracowania konserwatorskiego, dokumentacji, dzieła. Wszystkie wykonywane przez Panią usługi będą przyczyniać się do upowszechnienia dorobku kulturalnego. Od wszystkich świadczonych usług objętych zakresem pytania będzie Pani otrzymywać wynagrodzenie w formie honorariów w zamian za przeniesienie praw autorskich na zleceniodawców. Wykonując usługi objęte wnioskiem, występuje Pani jako samodzielny podmiot, działający we własnym imieniu i na własny rachunek w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej. Na zlecenie klientów lub instytucji publicznych, jako podmiot w pełni samodzielny tworzy Pani szczegółowe programy prac konserwatorskich, w których określa zakres, metody i techniki konserwacji obiektów zabytkowych, zgodne z obowiązującymi przepisami prawnymi oraz standardami branżowymi. Nie będzie Pani świadczyć usług, o których mowa w art. 43 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Mając zatem na uwadze powołane regulacje prawne oraz opis sprawy należy stwierdzić, że świadczone przez Panią usługi korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Okoliczności sprawy wskazują, że świadczy Pani specjalistyczne usługi w zakresie konserwacji zabytków, obejmujące wykonanie badań obiektu zabytkowego, wykonanie ekspertyzy jego stanu zachowania, opracowanie programu prac konserwatorskich czy też konserwację obiektu zabytkowego, a także dokumentację powykonawczą, która opisuje stworzoną kreację w ramach wykonanych przez Panią prac konserwatorskich.Świadczone usługi mają charakter indywidualny i twórczy, a w związku z ich świadczeniem działa Pani jako twórca konkretnego utworu. Ponadto, za świadczone usługi otrzymywać będzie Pani należne honorarium.
A zatem świadczone przez Panią ww. usługi podlegają zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.
Jak już wskazano, na podstawie art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy, przy obliczaniu limitu obrotów określonych w art. 113 ust. 1 ustawy, nie uwzględnia się odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, w tym zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.
W konsekwencji, świadczonych przez Panią ww. usług, które korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, nie należy wliczać do limitu zwolnienia z art. 113 ust. 1 ustawy, na podstawie art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy.
Zatem Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k - 14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.