Wyrok NSA z dnia 17 grudnia 2024 r., sygn. I OSK 2082/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Karol Kiczka Sędziowie: sędzia NSA Piotr Niczyporuk sędzia del. WSA Agnieszka Miernik (spr.) Protokolant: inspektor sądowy Małgorzata Zientala po rozpoznaniu w dniu 17 grudnia 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. Sp. z o.o. w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 marca 2021 r. sygn. akt I SA/Wa 1735/20 w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. w B. na decyzję Ministra Rozwoju z dnia 16 czerwca 2020 r. nr DO.1.7614.736.2019.MM w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 4 marca 2021 r. sygn. akt I SA/Wa 1735/20 oddalił skargę A. sp. z o.o. z siedzibą w B. na decyzję Ministra Rozwoju z 16 czerwca 2020 r. nr DO.1.7614.736.2019.MM w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła A. sp. z o.o. z siedzibą w B. (powoływana dalej jako "Spółka") zaskarżając wyrok w całości i zarzucając Sądowi I instancji na podstawie art. 174 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.), powoływanej dalej jako "P.p.s.a.":

I) naruszenie przepisów postępowania mających istotny wpływ na wynik sprawy, to jest:

1) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c P.p.s.a. i art. 7, art. 8, art. 9, art. 15, art. 75 § 1, art. 77 § 1, art. 80, art. 136 i art. 138 § 1 pkt 1 i § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256 ze zm.), powoływanej dalej jako "K.p.a.", polegające na tym, że Sąd I instancji, w wyniku niewłaściwej kontroli legalności działalności administracji publicznej, nie zastosował środka określonego w ustawie, to jest nie uchylił zaskarżonej decyzji z uwagi na to, że organ II instancji wydając decyzję zaniechał skontrolowania decyzji organu I instancji w całości oraz nie podjął czynności zmierzających do wszechstronnego wyjaśnienia stanu faktycznego w zakresie zaistnienia przesłanek koniecznych do wydania decyzji w trybie art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm.), a w szczególności "rzekomego" faktu władania przez Gminę Miasto C. działką nr [1]/46 na dzień 31 grudnia 1998 r., co nie miało miejsca;