Interpretacja indywidualna z dnia 19 maja 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.280.2025.4.LS
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:
- prawidłowe - w części dot. braku postania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zniesienia współwłasności,
- nieprawidłowe – w pozostałej części.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
19 marca 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 19 marca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 kwietnia 2025 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Wspólnie z A. A. (obecnie C.) jest Pan współwłaścicielem nieruchomości położonej w A. oraz udziału 1/36 w lokalu garażowym (miejsce postojowe nr 6 w garażu wielostanowiskowym dla którego prowadzona jest KW nr (…)), która została nabyta na zasadach współwłasności 29 marca 2010 r. Nieruchomość ta jest obciążona kredytem hipotecznym zaciągniętym w Bank SA na podstawie umowy z dnia 26 marca 2010 r. Obecnie planujecie Państwo dokonanie zniesienia współwłasności nieruchomości w drodze umowy cywilnoprawnej. Na mocy tej umowy całość prawa własności do nieruchomości przejmie jeden ze współwłaścicieli, który zobowiąże się do przejęcia zobowiązań kredytowych związanych z nieruchomością. Zniesienie współwłasności ma nastąpić bez spłat i dopłat między stronami.
Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego
1. Lokal mieszkalny, będący przedmiotem planowanego zniesienia współwłasności, stanowi odrębną własność (lokal z księgą wieczystą).
2. Planowane zniesienie współwłasności ma nastąpić w maju 2025 roku.
3. Zniesienie współwłasności zostanie dokonane na podstawie aktu notarialnego.
4. Kredyt hipoteczny, którym obciążona jest nieruchomość, został zaciągnięty wspólnie przez Pana (B.B.) i współwłaścicielkę A.A. w banku mającym siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej.
5. Z umowy kredytowej wynika, że oboje kredytobiorcy (Pan oraz A.A.) odpowiadają solidarnie za wynikające z niej zobowiązania.
6. Na mocy umowy o zniesienie współwłasności Pan, B.B., przejmie całość prawa własności do wskazanego lokalu mieszkalnego oraz zobowiązanie kredytowe związane z tą nieruchomością.
a) Zwolnienie A.A. z długu wobec banku nastąpi za zgodą banku i zostanie potwierdzone poprzez aneks do umowy kredytowej.
b) Nie jest warunkiem tej zmiany przeniesienie udziału w nieruchomości.
c) Nie przewiduje się wypłaty zwrotu poniesionych nakładów z żadnej ze stron.
Pytanie
Czy w przedstawionym stanie faktycznym dokonanie zniesienia współwłasności nieruchomości obciążonej kredytem hipotecznym, bez spłat i dopłat, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (PIT)?
Pana stanowisko w sprawie
W Pana ocenie, planowane zniesienie współwłasności nie spowoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych gdyż:
- W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o PIT odpłatne zbycie nieruchomości podlega opodatkowaniu, jeżeli następuje przed upływem 5 lat od nabycia.
- Zniesienie współwłasności bez spłat i dopłat nie stanowi odpłatnego zbycia, a tym samym nie generuje przychodu podlegającego PIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wymienił źródła przychodów i zgodnie z tym przepisem:
Źródłami przychodów są:
1) stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
2) działalność wykonywana osobiście;
3) pozarolnicza działalność gospodarcza;
4) działy specjalne produkcji rolnej;
5) (uchylony)
6) najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
7) kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;
8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b) spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c) prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d) innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
8a) działalność prowadzona przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną;
8b) niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da;
9) inne źródła.
Z art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wynika, że:
Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.
Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U z 2024 r., poz. 1837 ze zm.):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności.
Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że wspólnie z A.A. (obecnie C.) jest Pan współwłaścicielem nieruchomości położonej w A. oraz udziału 1/36 w lokalu garażowym, która została nabyta na zasadach współwłasności 29 marca 2010 r. Nieruchomość ta jest obciążona kredytem hipotecznym na podstawie umowy z dnia 26 marca 2010 r. Obecnie planujecie Państwo dokonanie zniesienia współwłasności nieruchomości w drodze umowy cywilnoprawnej. Zniesienie współwłasności ma nastąpić bez spłat i dopłat między stronami. Planowane zniesienie współwłasności ma nastąpić w maju 2025 roku. Zniesienie współwłasności zostanie dokonane na podstawie aktu notarialnego. Z umowy kredytowej wynika, że oboje kredytobiorcy (Pan oraz A.A.) odpowiadają solidarnie za wynikające z niej zobowiązania. Na mocy umowy o zniesienie współwłasności Pan, B.B., przejmie całość prawa własności do wskazanego lokalu mieszkalnego oraz zobowiązanie kredytowe związane z tą nieruchomością. Zwolnienie A.A. z długu wobec banku nastąpi za zgodą banku i zostanie potwierdzone poprzez aneks do umowy kredytowej. Nie jest warunkiem tej zmiany przeniesienie udziału w nieruchomości. Nie przewiduje się wypłaty zwrotu poniesionych nakładów z żadnej ze stron.
W związku z opisanym zdarzeniem wskazać należy, że z art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r., poz. 1061 ze zm) wynika, że:
Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).
W myśl art. 210 tej ustawy:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.
Stosownie do art. 211 ww. ustawy:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.
W świetle zacytowanych powyżej przepisów prawa należy stwierdzić, że skoro dokonana zostanie czynność prawna dotycząca zniesienia współwłasności nieruchomości lokalowej, bez spłat i dopłat, to na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn taka czynność traktowana jest jako nieodpłatne zniesienie współwłasności, podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
W świetle powyższego przepisu, skoro nieodpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości, z uwagi na treść art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podlega przepisom tej ustawy, to uznać należy, że do przysporzenia majątkowego powstałego w drodze ww. zniesienia współwłasności, znajdzie zastosowanie przytoczony wcześniej art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Uzyskane w ten sposób przysporzenie wyłączone jest zatem z regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji Pana stanowisko odnośnie braku postania przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zniesienia współwłasności jest prawidłowe. Natomiast nieprawidłowe jest Pana stanowisko odnośnie uzasadnienia prawnego i z tej przyczyny w tym zakresie Pana stanowisko uznano za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Pana stanowiska wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
POTRZEBUJESZ POMOCY?