Podatek u źródła od dywidend: nie kończą się spory z organami podatkowymi

Przepisy o podatku u źródła nie zmieniły się znacznie od początku 2022 r., kiedy zaczął obowiązywać obowiązkowy mechanizm pay and refund. Z praktyki wynika, że w czasie ich stosowania przez te 3,5 roku wątpliwości dotyczyły przede wszystkim zasad opodatkowania dywidend

W orzecznictwie sądów administracyjnych istnieją dwie odrębne linie orzecznicze dotyczące obowiązku posiadania przez odbiorcę dywidendy statusu rzeczywistego właściciela. Nawet przyjmując, że odbiorca dywidendy musi być jej rzeczywistym właścicielem w rozumieniu przepisów ustawy o CIT, często trudno przesądzić, kiedy dany podmiot może być za niego uznany. Problemy te są spotęgowane w przypadku, gdy wspólnikami polskich spółek kapitałowych są podmioty holdingowe. Istnienie spółek holdingowych, w tym jednoosobowych spółek kapitałowych, jest zgodne z prawem, a z uwagi na pełnione przez nie funkcje gospodarcze, nie wymagają one dużej liczby pracowników czy środków trwałych. Jak natomiast widzimy w praktyce, organy podatkowe często kwestionują status takich podatników, naruszając tym samym uprawnienia przewidziane w unijnych dyrektywach i stanowisko wyrażane przez Trybunał Sprawiedliwości UE (choćby wyrok z 12 września 2006 r. w sprawie Cadbury Schweppes, sygn. C 196/04). Co więcej, wciąż trwają spory dotyczące konieczności efektywnego opodatkowania dywidendy w kraju rezydencji podatkowej jej odbiorcy, a także nie wiadomo, czy i kiedy można stosować koncepcję look-through (pozwalającą na pominięcie dla celów poboru podatku u źródła bezpośredniego odbiorcy należności i opodatkowanie na poziomie kolejnych odbiorów), gdyby zwolnienie z ustawy o CIT nie przysługiwało. W związku z tym omawiamy te problemy z punktu widzenia pełnomocników reprezentujących podatników i płatników w takich sprawach.